Προηγούμενο
Καθόμασταν όλοι μαζί και συζητούσαμε (εκτός απ'τον Τζον) μέχρι που άκουσα έναν ήχο απ'το κινητό μου, κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα και με αυτό που αντίκρισα παραλίγο να πάθω καρδιακό...
Συνέχεια
- Δε...δε μπορεί!
- Τι συμβαίνει αγάπη μου;
- Μαμά...εγώ...
Δεν μπορούσα να μιλήσω, πέταξα το κινητό κάτω κι ανέβηκα στο δωμάτιό μου με δάκρυα στα μάτια. Ποιος μου έκανε τέτοια πλάκα; Και γιατί; Ποιος ηλίθιος το έκανε αυτό ξέροντας ότι ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει, μετά από 4 χρόνια;;;
Μεριά της Ερίσας (μαμάς μου) και του Ράιαν
- Ερίσα; Τι έγινε, τι έπαθε η μικρή;
- Δεν ξέρω...Κάτσε να δω.
Η Ερίσα πήρε το κινητό και διάβασε το μύνημα.
"Alice...Ο μπαμπάς σου είμαι, βρήκα το κινητό σου από έναν φίλο σου. Κόρη μου, το ξέρω ότι μετά από αυτό ίσως με μισήσεις αλλά...Θέλω να σε δω. Δεν κάηκα εκείνο το βράδυ στην πυρκαγιά, κάποιος με έβγαλε έξω αναίσθητο. Θέλω να σε δω για να σου πω από κοντά τι ακριβώς έγινε. Πάρε με, μπαμπάς σου"
- Δεν το πιστεύω... Ποιος της έκανε τέτοια φάρσα; Έλεος!
- Τι έγινε αγάπη μου;
- Διάβασε
Ο Ράιαν το διάβασε κι έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
- Η καημένη...Ακόμα δεν το ξεπέρασε έτσι;
Η Ερίσα έγνεψε καταφατικά.
- Πήγαινε να της μιλήσεις, το έχει σίγουρα ανάγκη.
- Εντάξει, παω
Μεριά της Alice
Καθόμουν σε μια γωνιά του δωματίου μου κι έκλαιγα. Τους μισούσα όλους αυτούς που μου έκανα πλάκα για ένα τέτοιο θέμα.
Ξαφνικά άκουσα την πόρτα του δωματίου μου να χτυπάει. Σκούπισα λίγο τα δάκρυά μου.
-Περάστε
Η μαμά μου ήρθε κι έκατσε δίπλα μου.
- Αγάπη μου... Στη ζωή μας πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να μας πληγώσουν, άνθρωποι που δεν θα νοιάζονται για τα αισθήματα του άλλου και δεν θα σκέφτονται πριν κάνουν κάτι. Εσύ απλά να μην τους αφήνεις να σου χαλάνε τη διάθεση και να τους αγνοείς. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.
- Μα...μαμά δεν είναι δίκαιο!
- Πολλά πράγματα δεν είναι δίκαια στη ζωή μας. Απλά να κοιτάς μπροστά.
- Σ'αγαπάω
Την αγκάλιασα σφιχτά και σκούπισα πάλι τα δάκρυά μου αφού είχα αρχίσει να κλαίω πάλι.
- Θα πάω να κάνω μπάνιο να χαλαρώσω
- Εντάξει
Με φίλησε στο μέτωπο και βγήκε από το δωμάτιο. Εγώ πήρα μια πετσέτα και πήγα στο μπάνιο μου (ναι, είχα δικό μου μπάνιο!!!). Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο κι όντως ένιωσα καλύτερα.
Φόρεσα αυτά, μιας και είχε λίγο κρύο και κατέβηκα στο σαλόνι. Εκεί είδα τον Τζον να βλέπει τηλεόραση. Έκατσα στον καναπέ δίπλα του. Δεν θα τον άφηνα να μου κάνει τη ζωή κόλαση γιατί δεν με συμπαθεί.
- Γεια
Του είπα όσο πιο αδιάφορα μπορούσα.
- Κι αντίο
Είπε ψυχρά και πήγε να σηκωθεί αλλά ήραν η μαμά μου κι ο Ράιαν στο σαλόνι.
- Μπαμπά θα βγω με κάτι φίλους, μάλλον θα αργήσω
- Εντάξει Τζον...Να σου πω, γιατί δεν παίρνεις και την αδερφή σου μαζί; Έτσι θα ξεναγηθεί στην πόλη.
- Μα μπαμπά...
- Χωρίς μα! Θα την πάρεις μαζί σου, πάει και τελείωσε.
- Ράιαν, δεν είναι ανάγκη, αλήθεια μπορώ να βγω και μόνη μου...
- Ούτε που να το συζητάς!
Ο Τζον με κοίταξε με ένα άγριο βλέμμα, λες και τον σκότωσα.
- Άντε ετοιμάσου δεν θα περιμένω πάνω από 10 λεπτά.
Είπε ξερά και βγήκε έξω για να βγάλει το αυτοκίνητο από το γκαράζ. Αναστέναξα και πήγα πάνω να ετοιμαστώ. Φόρεσα αυτά, γιατί απ' ότι κατάλαβα θα πηγαίναμε σε πάρτι και ήταν 9:00 το βράδυ. Αφού ετοιμάστηκα βγήκα έξω όπου με περίμενε ο Τζον. Είχε ένα βλέμμα που νόμιζες ότι θα σου κάνει κακό! Δεν καταλαβαίνω τι έχει μαζί μου.
- Μπες μέσα, γιατί δεν θέλω να αργήσω εξαιτίας σου.
- Εντάξει, μόνο να ρωτήσω κάτι.
- Ρώτα, αλλά γρήγορα.
- Οι φίλοι σου... και οι γνωστοί σου θα με δεχτούν;
- Δεν ξέρω, δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό.
Ένιωσα πολύ άβολα, δεν περίμενα τέτοια απάντηση... για την ακρίβεια, φοβόμουν, δεν ήξερα πως θα αντιδράσουν οι καινούριοι μου φίλοι, (δεν ήξερα αν θα μπορούσαμε να γίνουμε)
- Φτάσαμε.
- Ωραία...
Κατεβήκαμε και μπήκαμε στο κλάμπ, όλοι με κοιτούσαν, αλλά πιο πολύ τον Τζον! Κάθισα μόνη μου σε ένα τραπέζι.
Μεριά του Τζον
Όλοι την κοιτούσαν, έλεος δεν κατάλαβα τι έχει τόσο πολύ.
- Τζον; (Κολλητός του Τζον με όνομα Κάιλ)
- Ναι.
- Δεν μας είπες ότι βρήκες καινούρια κοπέλα!
- Αυτή....αυτή;;; Ε, δεν θα'σαι καλά.
- Ε, ποια είναι τότε;
- Η ΕΤΕΡΟΘΑΛΗΣ αδερφή μου.
- Έχεις αυτή την κουκλάρα σπίτι σου;
- Σιγά την ωραία.
Μεριά της Alice
Περνούσα απαίσια, κανείς δεν μου μιλούσε! Ώσπου...
- Hey, γεια!
- Γεια!
- Πώς σε λένε;
- Alice. Εσένα;
- Κάιλ
- Εεεε, ωραίο όνομα!
- Ευχαριστώ! Να σε ρωτήσω, βέβαια δεν έχουμε γνωριστεί καλά, αλλά... θα ήθελες να χορέψουμε;
- Βεβαίως.
Αρχίσαμε, να χορεύουμε. Ένιωσα τόσο καλά, επιτέλους δηλαδή.
Μεριά του Τζον.
Θα τον σκοτώσω, δεν υπάρχει πιθανότητα, έχω θυμώσει πολύ!
Πήγα προς το μέρος τους, χώρισα τον Κάιλ και την Alice, ειχα γίνει έξω φρενών!
- Με την αδερφή μου ρε;
- Γιατί; Σε πειράζει;
- Πολύ
Του έριξα μια ξεγυρισμένη μπουνιά! Του άξιζε, τόσα κορίτσια υπήρχαν, με την Alice βρήκε;
Η Alice θύμωσε και βγήκε από το κλαμπ. Κάλεσε ταξί κι έφυγε.
Μεριά της Alice
Έβγαλα, τα ρούχα μου και έπεσα για ύπνο. Αυτό που έκανε ο Τζον ήταν απαράδεκτο, δεν ξέρω πως να του ξαναμιλήσω. Το επόμενο πρωί, φόρεσα αυτά και έκατσα στο γραφείο μου, ώσπου κάποιος χτύπησε την πόρτα ήταν....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτό ήταν το 2ο παρτ! Ευχαριστούμε για την υπομονή σας. Σας άρεσε; Τι άραγε θα γίνει; Ποιος να χτύπησε την πόρτα της;;;
Η Alice όταν έκλαιγε
Dima&Emma
Καθόμασταν όλοι μαζί και συζητούσαμε (εκτός απ'τον Τζον) μέχρι που άκουσα έναν ήχο απ'το κινητό μου, κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα και με αυτό που αντίκρισα παραλίγο να πάθω καρδιακό...
Συνέχεια
- Δε...δε μπορεί!
- Τι συμβαίνει αγάπη μου;
- Μαμά...εγώ...
Δεν μπορούσα να μιλήσω, πέταξα το κινητό κάτω κι ανέβηκα στο δωμάτιό μου με δάκρυα στα μάτια. Ποιος μου έκανε τέτοια πλάκα; Και γιατί; Ποιος ηλίθιος το έκανε αυτό ξέροντας ότι ακόμα δεν το έχω ξεπεράσει, μετά από 4 χρόνια;;;
Μεριά της Ερίσας (μαμάς μου) και του Ράιαν
- Ερίσα; Τι έγινε, τι έπαθε η μικρή;
- Δεν ξέρω...Κάτσε να δω.
Η Ερίσα πήρε το κινητό και διάβασε το μύνημα.
"Alice...Ο μπαμπάς σου είμαι, βρήκα το κινητό σου από έναν φίλο σου. Κόρη μου, το ξέρω ότι μετά από αυτό ίσως με μισήσεις αλλά...Θέλω να σε δω. Δεν κάηκα εκείνο το βράδυ στην πυρκαγιά, κάποιος με έβγαλε έξω αναίσθητο. Θέλω να σε δω για να σου πω από κοντά τι ακριβώς έγινε. Πάρε με, μπαμπάς σου"
- Δεν το πιστεύω... Ποιος της έκανε τέτοια φάρσα; Έλεος!
- Τι έγινε αγάπη μου;
- Διάβασε
Ο Ράιαν το διάβασε κι έμεινε με το στόμα ανοιχτό.
- Η καημένη...Ακόμα δεν το ξεπέρασε έτσι;
Η Ερίσα έγνεψε καταφατικά.
- Πήγαινε να της μιλήσεις, το έχει σίγουρα ανάγκη.
- Εντάξει, παω
Μεριά της Alice
Καθόμουν σε μια γωνιά του δωματίου μου κι έκλαιγα. Τους μισούσα όλους αυτούς που μου έκανα πλάκα για ένα τέτοιο θέμα.
Ξαφνικά άκουσα την πόρτα του δωματίου μου να χτυπάει. Σκούπισα λίγο τα δάκρυά μου.
-Περάστε
Η μαμά μου ήρθε κι έκατσε δίπλα μου.
- Αγάπη μου... Στη ζωή μας πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι που θα θέλουν να μας πληγώσουν, άνθρωποι που δεν θα νοιάζονται για τα αισθήματα του άλλου και δεν θα σκέφτονται πριν κάνουν κάτι. Εσύ απλά να μην τους αφήνεις να σου χαλάνε τη διάθεση και να τους αγνοείς. Αυτό είναι το καλύτερο που μπορείς να κάνεις.
- Μα...μαμά δεν είναι δίκαιο!
- Πολλά πράγματα δεν είναι δίκαια στη ζωή μας. Απλά να κοιτάς μπροστά.
- Σ'αγαπάω
Την αγκάλιασα σφιχτά και σκούπισα πάλι τα δάκρυά μου αφού είχα αρχίσει να κλαίω πάλι.
- Θα πάω να κάνω μπάνιο να χαλαρώσω
- Εντάξει
Με φίλησε στο μέτωπο και βγήκε από το δωμάτιο. Εγώ πήρα μια πετσέτα και πήγα στο μπάνιο μου (ναι, είχα δικό μου μπάνιο!!!). Έκανα ένα χαλαρωτικό μπάνιο κι όντως ένιωσα καλύτερα.
Φόρεσα αυτά, μιας και είχε λίγο κρύο και κατέβηκα στο σαλόνι. Εκεί είδα τον Τζον να βλέπει τηλεόραση. Έκατσα στον καναπέ δίπλα του. Δεν θα τον άφηνα να μου κάνει τη ζωή κόλαση γιατί δεν με συμπαθεί.
- Γεια
Του είπα όσο πιο αδιάφορα μπορούσα.
- Κι αντίο
Είπε ψυχρά και πήγε να σηκωθεί αλλά ήραν η μαμά μου κι ο Ράιαν στο σαλόνι.
- Μπαμπά θα βγω με κάτι φίλους, μάλλον θα αργήσω
- Εντάξει Τζον...Να σου πω, γιατί δεν παίρνεις και την αδερφή σου μαζί; Έτσι θα ξεναγηθεί στην πόλη.
- Μα μπαμπά...
- Χωρίς μα! Θα την πάρεις μαζί σου, πάει και τελείωσε.
- Ράιαν, δεν είναι ανάγκη, αλήθεια μπορώ να βγω και μόνη μου...
- Ούτε που να το συζητάς!
Ο Τζον με κοίταξε με ένα άγριο βλέμμα, λες και τον σκότωσα.
- Άντε ετοιμάσου δεν θα περιμένω πάνω από 10 λεπτά.
Είπε ξερά και βγήκε έξω για να βγάλει το αυτοκίνητο από το γκαράζ. Αναστέναξα και πήγα πάνω να ετοιμαστώ. Φόρεσα αυτά, γιατί απ' ότι κατάλαβα θα πηγαίναμε σε πάρτι και ήταν 9:00 το βράδυ. Αφού ετοιμάστηκα βγήκα έξω όπου με περίμενε ο Τζον. Είχε ένα βλέμμα που νόμιζες ότι θα σου κάνει κακό! Δεν καταλαβαίνω τι έχει μαζί μου.
- Μπες μέσα, γιατί δεν θέλω να αργήσω εξαιτίας σου.
- Εντάξει, μόνο να ρωτήσω κάτι.
- Ρώτα, αλλά γρήγορα.
- Οι φίλοι σου... και οι γνωστοί σου θα με δεχτούν;
- Δεν ξέρω, δεν είναι δικό μου πρόβλημα αυτό.
Ένιωσα πολύ άβολα, δεν περίμενα τέτοια απάντηση... για την ακρίβεια, φοβόμουν, δεν ήξερα πως θα αντιδράσουν οι καινούριοι μου φίλοι, (δεν ήξερα αν θα μπορούσαμε να γίνουμε)
- Φτάσαμε.
- Ωραία...
Κατεβήκαμε και μπήκαμε στο κλάμπ, όλοι με κοιτούσαν, αλλά πιο πολύ τον Τζον! Κάθισα μόνη μου σε ένα τραπέζι.
Μεριά του Τζον
Όλοι την κοιτούσαν, έλεος δεν κατάλαβα τι έχει τόσο πολύ.
- Τζον; (Κολλητός του Τζον με όνομα Κάιλ)
- Ναι.
- Δεν μας είπες ότι βρήκες καινούρια κοπέλα!
- Αυτή....αυτή;;; Ε, δεν θα'σαι καλά.
- Ε, ποια είναι τότε;
- Η ΕΤΕΡΟΘΑΛΗΣ αδερφή μου.
- Έχεις αυτή την κουκλάρα σπίτι σου;
- Σιγά την ωραία.
Μεριά της Alice
Περνούσα απαίσια, κανείς δεν μου μιλούσε! Ώσπου...
- Hey, γεια!
- Γεια!
- Πώς σε λένε;
- Alice. Εσένα;
- Κάιλ
- Εεεε, ωραίο όνομα!
- Ευχαριστώ! Να σε ρωτήσω, βέβαια δεν έχουμε γνωριστεί καλά, αλλά... θα ήθελες να χορέψουμε;
- Βεβαίως.
Αρχίσαμε, να χορεύουμε. Ένιωσα τόσο καλά, επιτέλους δηλαδή.
Μεριά του Τζον.
Θα τον σκοτώσω, δεν υπάρχει πιθανότητα, έχω θυμώσει πολύ!
Πήγα προς το μέρος τους, χώρισα τον Κάιλ και την Alice, ειχα γίνει έξω φρενών!
- Με την αδερφή μου ρε;
- Γιατί; Σε πειράζει;
- Πολύ
Του έριξα μια ξεγυρισμένη μπουνιά! Του άξιζε, τόσα κορίτσια υπήρχαν, με την Alice βρήκε;
Η Alice θύμωσε και βγήκε από το κλαμπ. Κάλεσε ταξί κι έφυγε.
Μεριά της Alice
Έβγαλα, τα ρούχα μου και έπεσα για ύπνο. Αυτό που έκανε ο Τζον ήταν απαράδεκτο, δεν ξέρω πως να του ξαναμιλήσω. Το επόμενο πρωί, φόρεσα αυτά και έκατσα στο γραφείο μου, ώσπου κάποιος χτύπησε την πόρτα ήταν....
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Αυτό ήταν το 2ο παρτ! Ευχαριστούμε για την υπομονή σας. Σας άρεσε; Τι άραγε θα γίνει; Ποιος να χτύπησε την πόρτα της;;;
Η Alice όταν έκλαιγε
Dima&Emma
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου