Οι φίλοι μας...

Πέμπτη 6 Δεκεμβρίου 2012

Everything is possible (Part 1)

Η Alice ζούσε με τους γονείς της σε μια μικρή πόλη της Ιταλίας. Κανείς δεν πίστευε πως ήταν δυνατόν όλα να αλλάξουν από τη μια μέρα στην άλλη. Όλα άρχισαν από ένα βροχερό βράδυ...

~Εκείνο το βράδυ~ 
Κοιμόμουν...Δεν κατάλαβα πότε με ξύπνησε η μαμά μου για να με πάρει να φύγουμε. Είχε πιάσει φωτιά το σπίτι...Το δωμάτιό μου ήταν γεμάτο φλόγες. Φοβόμουν τόσο πολύ! Κράτησα σφιχτά τη μαμά μου από το χέρι και πήγαινα όπου με οδηγούσε. Τελικά τα καταφέραμε και βγήκαμε έξω. Όλοι είχαν μαζευτεί τριγύρω για να δουν τι γίνεται, είχαν φτάσει είδη οι πυροσβεστικοί και προσπαθούσαν να σταματήσουν τη φωτιά. Κοίταξα γύρω μου και ξαφνικά... Συνειδητοποίησα ότι ο μπαμπάς μου δεν ήταν μαζί μας.
- Μαμά, ο μπαμπάς που είναι; 
- Αγάπη μου...Προσπαθούν να τον βγάλουν έξω από το σπίτι, δεν πρόλαβε να βγει μαζί μας.

~Δύο μέρες μετά από εκείνο το βράδυ~
Είχα φορέσει αυτά και περίμενα την μαμά μου για να πάμε στην κηδεία. Ήμουν μόλις 13 χρονών και είχα είδη χάσει τον μπαμπά μου. Το συναίσθημα ήταν φριχτό... Η κηδεία πέρασε πολύ γρήγορα, η μητέρα μου έκλαψε πάρα πολύ εκείνη τη μέρα. Τα δικά μου δάκρυα είχαν στεγνώσει πλέον, αν και ακόμα προσπαθούσα να συνειδητοποιήσω τη συνέβει. 
Με τη μητέρα μου νοικιάσαμε ένα σπίτι στη διπλανή πόλη και μείναμε εκεί μέχρι που...

~4 χρόνια αργότερα~
- Alice, αργούμε, ετοίμασες τα πράγματά σου; 
- Ναι μαμά, είμαι έτοιμη. 
Μπήκαμε στο ταξί και ξεκινήσαμε για το αεροδρόμιο. Ούτε που κατάλαβα πότε μπήκαμε στο αεροπλάνο. Το σίγουρο ήταν πως δεν ήμουν έτοιμη για κάτι τέτοιο. Η μαμά μου είχε βρει πλέον έναν άνθρωπο που αγαπούσε και χαιρόμουν αλλά δεν ήμουν έτοιμη να ζήσω στην Αμερική, στην Καλιφόρνια! Ούτε ήμουν έτοιμη να χάσω όλους τους φίλους μου, να αφήσω το σχολείο μου, τη ζωή μου ολόκληρη. Τον συμπαθούσα τον Ράιαν (τον καινούριο άντρα της μαμάς μου) αλλά δεν ήμουν έτοιμη να αποκτήσω αδερφό. Ο Ράιαν είχε κι αυτός παιδί από τον πρώτο γάμο του, και το αγόρι απ' ότι έμαθα ήταν περίπου στην ηλικία μου. Θα με δεχόταν άραγε;
Οι ώρες πέρασαν πάρα πολύ γρήγορα, εγώ άκουγα μουσική και είχα χαλαρώσει κάπως.
Κι επιτέλους φτάσαμε. Φτάσαμε. Αναστέναξα δυνατά και σηκώθηκα από την θέση μου. Φορούσα αυτά και είχα στον λαιμό μου τα ακουστικά μου από το mp3. Πήραμε τις βαλίτσες μας και προς το μέρος μας ήρθε ένα ψηλό, ωραίο αγόρι που είχε αδιάφορο βλέμμα. Μόλις τον είδε η μητέρα μου τον αγκάλιασε και τον ρώτησε που είναι ο Ράιαν. 
- Περιμένει σπίτι - είπε ψυχρά το αγόρι. Ε λοιπόν, αποφάσισα να του μιλήσω, λογικά θα ήταν ο καινούριος μου αδερφός, έπρεπε να γνωριστούμε. Βρήκα την ευκαιρία όταν η μαμά μου πήγε να αγοράσει ένα νεράκι πριν φύγουμε για το σπίτι.
- Εμμ, γεια! Είμαι η Alice.
- Γεια 
- Δεν θα... μου πεις πως σε λένε; Φαντάζομαι πρέπει να γνωριστούμε, είσαι αδερφ..
- Έι,έι για κάτσε. Το ότι οι γονείς μας παντρεύτηκαν δεν σημαίνει τίποτα. Δεν έχω αδέρφια κι ούτε πρόκειται να αποκτήσω. Γι'αυτό μη περιμένεις πολλά. Ήρθες στα καλά καθούμενα και μας έκανες τη ζωή άνω κάτω!
- Καλά, πως κάνεις έτσι; Εγώ μόνο να γνωριστούμε ήθελα αλλά άστο...
Ήταν τόσο, μα τόσο χαζός! Απορώ πως θα ζήσουμε στο ίδιο σπίτι. Γιατί μου φερόταν έτσι; Δεν του είχα κάνει κάτι...
- Έτοιμοι παιδιά; 
- Ναι, πάμε μαμά
Πήραμε το ταξί και φτάσαμε στο σπίτι. Μόλις κατεβήκαμε έμεινα με το στόμα ανοιχτό. Αυτό δεν ήταν σπίτι, ήταν παλάτι ολόκληρο! Ήταν τριώροφο με πολυτελές έπιπλα, κουρτίνες, ηλεκτρονικά ήδη και πολλά άλλα.
-Μαμά; (είπα με ανοικτό το στόμα)
-Ναι Alice...
-Από εδώ και πέρα θα μένουμε εδώ;
-Ναι, φυσικά εδώ μένει ο Ράιαν.
-Ααααα, δεν το πιστεύω.... ανυπομονώ να δω το δωμάτιο στο οποίο θα κοιμάμαι.
Ο Ράιαν με χαρά με ξενάγησε στο σπίτι και μου έδειξε ένα υπέροχο δωμάτιο με ροζ τοίχους και έπιπλα από ακριβό δέρμα, αλλά το νέο μου δωμάτιο βρισκόταν ακριβώς απέναντι απ'του Τζον (του αδερφού μου).
~ Μετά από δύο ώρες~
Καθόμασταν όλοι μαζί και συζητούσαμε (εκτός απ'τον Τζον) μέχρι που άκουσα έναν ήχο απ'το κινητό μου, κάποιος μου είχε στείλει μήνυμα και με αυτό που αντίκρισα παραλίγο να πάθω καρδιακό...

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------
 Και έτσι τελείωσε το πρώτο παρτ (μέρος), ελπίζουμε να σας άρεσε...Σας παρακαλούμε να ΣΧΟΛΙΑΖΕΤΕ, τα σχόλιά σας είναι πολύ σημαντικά για εμάς, κι αν σας έρθει κάποια ιδέα σχετικά με την ιστορία πείτε μας την, μπορεί να την εφαρμόσουμε...!!!



Αυτή είναι η Alice
Αυτός είναι ο Τζον (ο κακός αδερφός)
                                   

















                                    
                                                     

7 σχόλια:

  1. Ελπίζουμε να σας άρεσε!!! Αύριο βγαίνει και το επόμενο καλό βράδυ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ax!!!Πολύ χαίρομαι γλυκά μου Αστεράκια που σας βλέπω πάλι μαζί!!!Η επιτυχία είναι σίγουρη, γιατί..."η ισχύς εν τη ενώσει"!!!Μπράβο σας γλυκούλες μου!!!φιλάκια πολλά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία ιστορία!!! Άντε και στον κινηματογράφο να τη δούμε.... Περιμένω το β μέρος! Μου αρέσουν οι σύνδεσμοι που δείχνουν τα ρούχα! Κάντε το και για το σπίτι, τα έπιπλα, κ.τ.λ. Φιλια΄πολλά !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ευχαριστούμε κυρίαα! Όποτε μπορείτε μπείτε fb (facebook) έχουμε να σας πούμε νέα! Όσο για τους σύνδεσμους, δεν ξέρουμε αν γίνεται με τα έπιπλα και τα σπίτια, άλλα για τα ρούχα γίνεται, εμείς τα συνδυάζουμε.
    Κυρία Φανή ευχαριστούμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σας ευχαριστούμε πολύ κ. Βανέσα... Το 2ο μέρος βγαίνει σύντομα πολλά φιλάκια επίσης !!! <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Σίγουρα κεντρίσατε το ενδιαφέρον μου για να διαβάσω τη συνέχεια!
    Σαν αναγνώστρια,μου άρεσε πολύ η ροή του λόγου σας...αυτά που λέγονται κι αυτά που παραλείπονται δίνουν έναν ρυθμό στην αφήγησή σας που δεν με κουράζει και δεν με αφήνει να βαρεθώ.
    Μου αρέσει και το εύρημα με τη μορφή ημερολογίου.
    Στο θέμα των συνδέσμων θα σας κακοκαρδίσω λίγο,διαφωνώντας με την κ. Βανέσσα.Στα περσινά σας κείμενα οι σύνδεσμοι οδηγούσαν σε μουσικά κομμάτια που βοηθούσαν να μπούμε στην ψυχολογία των ηρώων.Οι τωρινοί σύνδεσμοι μάλλον δεν βοηθούν στην πλοκή της ιστορίας.Φυσικά,αυτή είναι μόνο η γνώμη μου...
    Καλή συνέχεια!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ευχαριστούμε κυρία Μαρίνα. Αυτοί οι σύνδεσμοι είναι για να σας δίνουν μια εικόνα από το πως ντύνεται η κοπέλα. Μουσική θα βάλουμε αργότερα, να είστε σίγουρη ότι αυτή η ιστορία θα είναι γεμάτη μουσική. Σε λίγο βγαίνει παρτ 2!

    ΑπάντησηΔιαγραφή